غزل شمارهٔ 151
1. ای لبت زنده کرده نام مسیح
2. به روان بخشی کلام فصیح
3. چهرهای داری از شراب صبوح
4. همچو خورشید نیمروز صبیح
5. هرچه میخواهی از جفا میکن
6. که صبیحی و نیست از تو قبیح
7. از شکر خوشترست و شیرینتر
8. سخن تلخ از آن لبان ملیح
9. دیشبت به رکنابه بود مدار
10. کردهای امشب آن کنابه صریح
11. از تو مائیم خسته و بیمار
12. دگران جمله سالمند و صحیح
13. آن صنم میزند خدنگ جفا
14. محتشم دست و پا چو صید ذبیح
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده