لینک اشتراک گذاری
کپی شد
محتشم کاشانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 331

1. رخش شمعی است دود آن کمند عنبر آلودش

2. عجب شمعی که از بالا به پایان می‌رود دودش

3. دمی در بزم و صد ره می‌کشد از بیم و امیدم

4. عتاب عشوه آمیز و خطاب خنده آلودش

5. میان آب و آتش داردم دیوانه وش طفلی

6. که در یک لحظه صد ره می‌شوم مقبول و مردودش

7. چو گنجشگیست مرغ دل به دست طفل بی‌باکی

8. که پیش من عزیزش دارد اما می‌کشد زودش

9. من زا لعبت پرستیها دل بازی‌خوری دارم

10. که دارد کودکی با صد هزار آزار خشنودش

11. بسی در تابم از مردم نوازیهای او با آن

12. که می‌دانم به جز بی‌تابی من نیست مقصودش

13. طبیب محتشم در عشق پرکاریست کز قدرت

14. به الماس جفا خوش می‌کند داغ نمک سودش


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* عجب مدار که سعدی به یاد دوست بنالد
* که عشق موجب شوقست و خمر علت مستی
شعر کامل
سعدی
* از کران تا به کران لشکر ظلم است ولی
* از ازل تا به ابد فرصت درویشان است
شعر کامل
حافظ
* قیامتم که به دیوان حشر پیش آرند
* میان آن همه تشویش در تو می‌نگرم
شعر کامل
سعدی