محتشم کاشانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 427

1. کو اجل تا من نقاب تن ز جان خود کشم

2. بی‌حجاب این تحفه پیش دلستان خود کشم

3. بار دیگر خاک‌پایش گر به دست افتد مرا

4. توتیا سازم به چشم خون‌فشان خود کشم

5. می‌دهم خط غلامی نو خطان شهر را

6. تا به تقریب این سخن از دلستان خود کشم

7. راز خود گفتم چو بلبل خوار کرد آن گل مرا

8. آه تا کی خواری از دست زبان خود کشم

9. از اجل خواهم امانی محتشم کاین نظم را

10. تحفه سازم پیش یار نکته‌دان خود کشم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* چو فندق دهان از سخن بسته بود
* نه چون ما لب از خنده چون پسته بود
شعر کامل
سعدی
* ز دیده تا شدی ای شاخ ارغوان پنهان
* به خون نشانده مرا اشک ارغوانی من
شعر کامل
محتشم کاشانی
* انبیا گفتند نومیدی بدست
* فضل و رحمتهای باری بی‌حدست
شعر کامل
مولوی