لینک اشتراک گذاری
کپی شد
محتشم کاشانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 535

1. یار از جعد سمن‌سا مشک بر گل ریخته

2. یاسمن را باغبان بر پای سنبل ریخته

3. زا لطافت گشته عنب بیز و مشک افشان هوا

4. یا صباگرد از خم آن زلف و کاکل ریخته

5. تاب کاکل داده و افکنده سنبل را به تاب

6. چهره از خوی شسته و ابر به رخ گل ریخته

7. در میان شاهدان گل دگر باد بهار

8. کرده گل ریزی که خون از چشم بلبل ریخته

9. غافل است از دیدهٔ خون ریز شورانگیز من

10. آن که خونم را به شمشیر تغافل ریخته

11. خون گرم عاشقان گوئی ز خواریهای عشق

12. آب حمام است کان گل بی‌تامل ریخته

13. محتشم زاری کنان در پای سرو سر کشت

14. آبروی خویش از عین تنزل ریخته


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* مرا عقیق تو باید شکر چه سود کند
* مرا جمال تو باید قمر چه سود کند
شعر کامل
مولوی
* اگر بارهٔ آهنینی به پای
* سپهرت بساید نمانی به جای
شعر کامل
فردوسی
* ما را به کوچه غلط انداختن چرا
* دل را بغیر زلف پریشان که می برد
شعر کامل
صائب تبریزی