شمارهٔ 100 - مرثیه
1. خورشید اوج حسن محمد امین که بود
2. روشن ز رویش آینهٔ آفتاب و مه
3. وز کثرت مرور شهور و سنین نداشت
4. کاهش به ماه طلعتش از هیچ باب ره
5. ناگه گرفته شد به کسوف اجل جهان
6. کافاق را ز تیرگیش روز شد سیه
7. پیر خرد ز مرگ جهان سوز او چو کرد
8. در ظلمت زمانه ماتم نشین نگه
9. از سوز دل تهیهٔ تاریخ کرد و گفت
10. عالم شده به مرگ محمد امین سیه
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده