غزل شمارهٔ 1278
1. یار درآمد ز باغ بیخود و سرمست دوش
2. توبه کنان توبه را سیل ببردست دوش
3. عاشق صدسالهام توبه کجا من کجا
4. توبه صدساله را یار دراشکست دوش
5. باده خلوت نشین در دل خم مست شد
6. خلوت و توبه شکست مست برون جست دوش
7. ولوله در کو فتاد عقل درآمد که داد
8. محتسب عقل را دست فروبست دوش
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده