لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مولوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 1352

1. چند از این قیل و قال عشق پرست و ببال

2. تا تو بمانی چو عشق در دو جهان بی‌زوال

3. چند کشی بار هجر غصه و تیمار هجر

4. خاصه که منقار هجر کند تو را پر و بال

5. آه ز نفس فضول آه ز ضعف عقول

6. آه ز یار ملول چند نماید ملال

7. آن که همی‌خوانمش عجز نمی‌دانمش

8. تا که بترسانمش از ستم و از وبال

9. جمله سؤال و جواب زوست منم چون رباب

10. می‌زندم او شتاب زخمه که یعنی بنال

11. یک دم بانگ نجات یک دم آواز مات

12. می‌زند آن خوش صفات بر من و بر وصف حال

13. تصلح میزاننا تحسن الحاننا

14. تذهب احزاننا انت شدید المحال


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* بیایید بیایید که گلزار دمیده‌ست
* بیایید بیایید که دلدار رسیده‌ست
شعر کامل
مولوی
* چون به رنگ زرد من بر می خورد برگ خزان
* زعفران می مالد از خجلت به روی خویشتن
شعر کامل
صائب تبریزی
* حافظ ز دیده دانه اشکی همی‌فشان
* باشد که مرغ وصل کند قصد دام ما
شعر کامل
حافظ