مولوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 1709

1. ما قحطیان تشنه و بسیارخواره‌ایم

2. بیچاره نیستیم که درمان و چاره‌ایم

3. در بزم چون عقار و گه رزم ذوالفقار

4. در شکر همچو چشمه و در صبر خاره‌ایم

5. ما پادشاه رشوت باره نبوده‌ایم

6. بل پاره دوز خرقه دل‌های پاره‌ایم

7. از ما مپوش راز که در سینه توایم

8. وز ما مدزد دل که نه ما دل فشاره‌ایم

9. ما آب قلزمیم نهان گشته زیر کاه

10. یا آفتاب تن زده اندر ستاره‌ایم

11. ما را ببین تو مست چنین بر کنار بام

12. داند کنار بام که ما بی‌کناره‌ایم

13. مهتاب را چه ترس بود از کنار بام

14. پس ما چه غم خوریم که بر مه سواره‌ایم

15. گر تیردوز گشت جگرهای ما ز عشق

16. بی‌زحمت جگر تو ببین خون چه کاره‌ایم

17. قصاب ده اگر چه که ما را بکشت زار

18. هم می چریم در ده و هم بر قناره‌ایم

19. ما مهره‌ایم و هم جهت مهره حقه‌ایم

20. هنگامه گیر دل شده و هم نظاره‌ایم

21. خاموش باش اگر چه به بشرای احمدی

22. همچون مسیح ناطق طفل گواره‌ایم

23. در عشق شمس مفخر تبریز روز و شب

24. بر چرخ دیوکش چو شهاب و شراره‌ایم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* بس که در جان فگار و چشم بیدارم تویی
* هر که پیدا می شود از دور پندارم تویی
شعر کامل
جامی
* در خرابات مغان نور خدا می‌بینم
* این عجب بین که چه نوری ز کجا می‌بینم
شعر کامل
حافظ
* چند باشی همچو خون مرده پنهان زیر پوست؟
* همتی کن، پوست را بشکاف بر خود چون انار
شعر کامل
صائب تبریزی