غزل شمارهٔ 1738
1. به گوشهای بروم گوش آن قدح گیرم
2. که عاشق قدح و درد و خصم تدبیرم
3. خوش است گوشه و یا گوشه گشتهای چون من
4. به هر چه باشد از این دو چو شهد و چون شیرم
5. چو آب و روغن با هر کی مرغ آبی نیست
6. که زهره طالعم و شکر سکرتأثیرم
7. ز حلق من آن خواهم که شکر سکر کند
8. دگر همه به تو بخشیدم ای بک و میرم
9. روم سری بنهم کان سری است باده جان
10. که خفته به سر پراحتیال و تزویرم
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده