لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مولوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 1832

1. مانده شده‌ست گوش من از پی انتظار آن

2. کز طرفی صدای خوش دررسدی ز ناگهان

3. خوی شده‌ست گوش را گوش ترانه نوش را

4. کو شنود سماع خوش هم ز زمین هم آسمان

5. فرع سماع آسمان هست سماع این زمین

6. و آنک سماع تن بود فرع سماع عقل و جان

7. نعره رعد را نگر چه اثر است در شجر

8. چند شکوفه و ثمر سر زده اندر آن فغان

9. بانگ رسید در عدم گفت عدم بلی نعم

10. می نهم آن طرف قدم تازه و سبز و شادمان

11. مستمع الست شد پای دوان و مست شد

12. نیست بد او و هست شد لاله و بید و ضیمران


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* مهربانی ز من آموز و گرم عمر نماند
* به سر تربت سعدی بطلب مهرگیا را
شعر کامل
سعدی
* پندم مده که نشونم، ای نیکخواه، ازآنک
* من با توام، ولی دل و جان جای دیگرست
شعر کامل
امیرخسرو دهلوی
* تو از خون چندین سر نامدار
* ز بهر فزونی درختی مکار
شعر کامل
فردوسی