مولوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 185

1. از بس که ریخت جرعه بر خاک ما ز بالا

2. هر ذره خاک ما را آورد در علالا

3. سینه شکاف گشته دل عشق باف گشته

4. چون شیشه صاف گشته از جام حق تعالی

5. اشکوفه‌ها شکفته وز چشم بد نهفته

6. غیرت مرا بگفته می خور دهان میالا

7. ای جان چو رو نمودی جان و دلم ربودی

8. چون مشتری تو بودی قیمت گرفت کالا

9. ابرت نبات بارد جورت حیات آرد

10. درد تو خوش گوارد تو درد را مپالا

11. ای عشق با توستم وز باده تو مستم

12. وز تو بلند و پستم وقت دنا تدلی

13. ماهت چگونه خوانم مه رنج دق دارد

14. سروت اگر بخوانم آن راستست الا

15. سرو احتراق دارد مه هم محاق دارد

16. جز اصل اصل جان‌ها اصلی ندارد اصلا

17. خورشید را کسوفی مه را بود خسوفی

18. گر تو خلیل وقتی این هر دو را بگو لا

19. گویند جمله یاران باطل شدند و مردند

20. باطل نگردد آن کو بر حق کند تولا

21. این خنده‌های خلقان برقیست دم بریده

22. جز خنده‌ای که باشد در جان ز رب اعلا

23. آب حیات حقست وان کو گریخت در حق

24. هم روح شد غلامش هم روح قدس لالا


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* آرزو مرد و جوانی رفت و عشق از دل گریخت
* غم نمی گردد جدا از جان مسکینم هنوز
شعر کامل
رهی معیری
* تیره روزان جهان را به چراغی دریاب
* تا پس از مرگ ترا شمع مزاری باشد
شعر کامل
صائب تبریزی
* هیچ وقت از گرو باده نیامد بیرون
* از سر پنبه میناست مگر دستارم؟
شعر کامل
صائب تبریزی