غزل شمارهٔ 2250
1. هزار بار کشیدهست عشق کافرخو
2. شبم ز بام به حجره ز حجره تا سر کو
3. شب آن چنان به گاه آمده که هی برخیز
4. گرفته گوش مرا سخت همچو گوش سبو
5. ز هر چه پر کندم من سبوی تسلیمم
6. سبو اسیر سقاست چون گریزد از او
7. هزار بار سبو را به سنگ بشکست او
8. شکست او خوشم آید ز شوق و ذوق رفو
9. سبو سپرده به دو گوش با هزاران دل
10. بدان هوس که خورد غوطه در میانه جو
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده