غزل شمارهٔ 2267
1. هم صدوا هم عتبوا عتابا ما له سبب
2. تن و دل ما مسخر او که مینپرد بجز بر او
3. فما طلبوا سوی سقمی فطاب علی ما طلبوا
4. عجب خبری که میدهدم دم و غم او کر و فر او
5. فنی جلدی اذا عبسوا فکیف تری اذا طربوا
6. مرا غم او چو زنده کند چگونه شوم ز منظر او
7. فلا هرب اذا طلبوا و لا طرب اذا هربوا
8. عجب چه بود بهر دو جهان که آن نبود میسر او
9. اری امما به سکروا و لا قدح و لا عنب
10. حدث نشود شکر که خوری شکر چو چشد ز شکر او
11. لقد ملئت خواطرنا بهم عجبا و ما العجب
12. سحر اثری ز طلعت او شبم نفسی ز عنبر او
13. سکت او ناوهم سکتوا و لا سئمو و لا عتبوا
14. خبر نکنم دگر که مرا رسید خبر ز مخبر او
15. فوا حزنی اذا حجبوا و یا طربی اذا قربوا
16. درم بزند سری نکند که سر نبرد کس از سر او
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده