غزل شمارهٔ 2270
1. ابناء ربیعنا تعالوا
2. فالورد یقول لا تبالوا
3. و العشق یصیحکم جهارا
4. الخلد لکم فلا تزالوا
5. و الحسن علی البها تجلی
6. و السکر حواه و الکمال
7. من کان مخرسا جمادا
8. الیوم تکلموا و قالوا
9. من کان مبلسا قنوطا
10. ذابوا و تضاحکوا و نالوا
11. من بعد فان تروا غضوبا
12. ماذا غضب فذا دلال
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده