لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مولوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 2390

1. آن آتشی که داری در عشق صاف و ساده

2. فردا از او ببینی صد حور رو گشاده

3. بنگر به شهوت خود ساده‌ست و صاف بی‌رنگ

4. یک عالمی صنم بین از ساده ای بزاده

5. زنبور شهد جانت هر چند ناپدید است

6. شش خانه‌های او بین از شهد پر نهاده

7. اندازه تن تو خود سه گز است و کمتر

8. در خان خود تو بنگر از نه فلک زیاده

9. تا چند کاسه لیسی این کوزه بر زمین زن

10. برگیر کاه گل را از روی خنب باده

11. سجاده آتشین کن تا سجده صاف گردد

12. آتش رخی برآید از زیر این سجاده

13. آید سوارگشته بر عشق شمس تبریز

14. اندر رکاب آن شه خورشید و مه پیاده


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* تا چه در گوش درختان گفت باد صبحدم
* کز طرب شد پایکوبان سرو دست افشان چنار
شعر کامل
صائب تبریزی
* مرغ با پر می‌پرد تا آشیان
* پر مردم همتست ای مردمان
شعر کامل
مولوی
* صیقل روح و طباشیر جگر مهتاب است
* جام شیری که برد دل ز شکر مهتاب است
شعر کامل
صائب تبریزی