مولوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 2402

1. باده بده ساقیا عشوه و بادم مده

2. وز غم فردا و دی هیچ به یادم مده

3. باده از آن خم مه پر کن و پیشم بنه

4. گر نگشایم گره هیچ گشادم مده

5. چون گذرد می ز سر گویم ای خوش پسر

6. باده نخواهم دگر مست فتادم مده

7. چاکر خنده توام کشته زنده توام

8. گر نه که بنده توام باده شادم مده

9. فتنه به شهر توام کشته قهر توام

10. گر نه که بهر توام هیچ مرادم مده

11. صدقه از آن لعل کان بخش بر این پرزیان

12. ور ز برای تو جان صدقه ندادم مده

13. از سر کین درگذر بوسه ده ای لب شکر

14. بر سر هر خاک سر گر ننهادم مده

15. هر که دوم بار زاد عشق بدو داد داد

16. صد ره از صدق و داد گر بنزادم مده

17. شمس حق نیک نام شد تبریزت مقام

18. گر نشکستم تمام هیچ تو دادم مده


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* به بوی سیب قناعت کنم ز باغ جهان
* لباس خویش چو به از غبار خویش کنم
شعر کامل
صائب تبریزی
* آن کوزه بر کفم نه کآب حیات دارد
* هم طعم نار دارد هم رنگ ناردانه
شعر کامل
سعدی
* کس ندانم که در این شهر گرفتار تو نیست
* هیچ بازار چنین گرم که بازار تو نیست
شعر کامل
سعدی