غزل شمارهٔ 2616
1. من نیت آن کردم تا باشم سودایی
2. نیت ز کجا گنجد اندر دل شیدایی
3. مجنونی من گشته سرمایه صد عاقل
4. وین تلخی من گشته دریای شکرخایی
5. زیر شجر طوبی دیدم صنمی خوبی
6. بس فتنه و آشوبی افکنده ز زیبایی
7. از من دو جهان شیدا وز من همه سر پیدا
8. فارغ ز شب و فردا چون باشم فردایی
9. میگفت کرایم من وقتی که برآیم من
10. جان کی فزایم من گفتم دلم افزایی
11. دریای معانی بین بیقیمت و بیکابین
12. تبریز ز شمس الدین بیصورت دریایی
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده