غزل شمارهٔ 2670
1. خوشی آخر بگو ای یار چونی
2. از این ایام ناهموار چونی
3. به روز و شب مرا اندیشه توست
4. کز این روز و شب خون خوار چونی
5. از این آتش که در عالم فتادهست
6. ز دود لشکر تاتار چونی
7. در این دریا و تاریکی و صد موج
8. تو اندر کشتی پربار چونی
9. منم بیمار و تو ما را طبیبی
10. بپرس آخر که ای بیمار چونی
11. منت پرسم اگر تو مینپرسی
12. که ای شیرین شیرین کار چونی
13. وجودی بین که بیچون و چگونهست
14. دلا دیگر مگو بسیار چونی
15. بگو در گوش شمس الدین تبریز
16. که ای خورشید خوب اسرار چونی
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده