غزل شمارهٔ 2851
1. شب و روز آن نکوتر که به پیش یار باشی
2. به میان سرو و سوسن گل خوش عذار باشی
3. به طرب هزار چندان که بوند عیش مندان
4. به میان باغ خندان مثل انار باشی
5. نشوی چو خارهایی که خلند دست و پا را
6. به مثال نیشکرها که شکرنثار باشی
7. به مثال آفتابی که شهیر شد به بخشش
8. به میان پاکبازان به عطا مشار باشی
9. هله بس که تا شهنشه بگشاید و بگوید
10. چو خمش کنی نگویی و در انتظار باشی
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده