غزل شمارهٔ 3083
1. بیا بیا که چو آب حیات درخوردی
2. بیا بیا که شفا و دوای هر دردی
3. بیا بیا که گلستان ثنات میگوید
4. بیا بیا بنما کز کجاش پروردی
5. بیا بیا که به بیمارخانه بیقدمت
6. نمیرود ز رخ هیچ خستهای زردی
7. برآ برآ هله ای آفتاب چون بیتو
8. نمیرود ز هوا هیچ تلخی و سردی
9. برآ برآ هله ای مه که حیف بسیارست
10. که دیدهها همه گریان و تو در این گردی
11. بیا بیا که ولی نعمت همه کونی
12. که مخلص دل حیران و مهره نردی
13. بیا بیا و بیاموز بنده خود را
14. که در امامت و تعلیم و آگهی فردی
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده