مولوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 313

1. رباب مشرب عشقست و مونس اصحاب

2. که ابر را عربان نام کرده‌اند رباب

3. چنانک ابر سقای گل و گلستانست

4. رباب قوت ضمیرست و ساقی الباب

5. در آتشی بدمی شعله‌ها برافزود

6. بجز غبار نخیزد چو دردمی به تراب

7. رباب دعوت بازست سوی شه بازآ

8. به طبل باز نیاید به سوی شاه غراب

9. گشایش گره مشکلات عشاقست

10. چو مشکلیش نباشد چه درخورست جواب

11. جواب مشکل حیوان گیاه آمد و کاه

12. که تخم شهوت او شد خمیرمایه خواب

13. خر از کجا و دم عشق عیسوی ز کجا

14. که این گشاد ندادش مفتح الابواب

15. که عشق خلعت جانست و طوق کرمنا

16. برای ملک وصال و برای رفع حجاب

17. به بانگ او همه دل‌ها به یک مهم آیند

18. ندای رب برهاند ز تفرقه ارباب

19. ز عشق کم گو با جسمیان که ایشان را

20. وظیفه خوف و رجا آمد و ثواب و عقاب


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* حسنی که کامل افتاد ایجاد می کند عشق
* هر قطره اشک این شمع پروانه دگر شد
شعر کامل
صائب تبریزی
* آیینه‌ای طلب کن تا روی خود ببینی
* وز حسن خود بماند انگشت در دهانت
شعر کامل
سعدی
* چنین پرشور از ان کان ملاحت گر جهان گردد
* رگ تلخی درین بستان به بادامی نمی ماند
شعر کامل
صائب تبریزی