مولوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 3134

1. تو جان مایی، ماه سمایی

2. فارغ ز جمله اندیشهایی

3. جویی ز فکرت، داروی علت

4. فکرست اصل علت فزایی

5. فکرت برون کن، حیرت فزون کن

6. نی مرد فکری مرد صفایی

7. فکرت درین ره شد ژاژ خایی

8. مجنون شو ای جان، عاقل چرایی؟!

9. بد نام مجنون رست از کشاکش

10. باهوش کرمی، مست اژدهایی

11. کرم بریشم، اندیشه دارد

12. زیرا که جوید صنعت نمایی

13. صنعت نماید، چیزی بزاید

14. از خود برآید زان خیره‌رایی

15. صنعت رها کن، صانع بست استت

16. شاهد همو بس، کم ده گوایی

17. او نیستها را دادست هستی

18. او قلبها را بخشد روایی

19. داد او فلک را دوران دایم

20. نامد زیانش بی‌دست و پایی

21. خامش! برآن باش که پر نگویی

22. هرچند با خود بر می‌نیایی


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* هوای گلشن فردوس بی غبار بود
* چگونه سیب زنخدان او غبار گرفت؟
شعر کامل
صائب تبریزی
* برقی از منزل لیلی بدرخشید سحر
* وه که با خرمن مجنون دل افگار چه کرد
شعر کامل
حافظ
* تا نقش خیال دوست با ماست
* ما را همه عمر خود تماشاست
شعر کامل
مولوی