غزل شمارهٔ 3170
1. ای که تو از عالم ما میروی
2. خوش ز زمین سوی سما میروی
3. ای قفس اشکسته و جسته ز بند
4. پر بگشادی به کجا میروی؟
5. سر ز کفن بر زن و ما را بگو
6. که: « ز وطن خویش چرا میروی؟ »
7. نی غلطم، عاریه بود این وطن
8. سوی وطنگاه بقا میروی
9. چون ز قضا دعوت و فرمان رسید
10. در پی سرهنگ قضا میروی
11. یا که ز جنات نسیمی رسید
12. در پی رضوان رضا میروی
13. یا ز تجلی جلال قدیم
14. مضطرب و بیسر و پا میروی
15. یا ز شعاعات جمال خدا
16. مست ملاقات لقا میروی
17. یا ز بن خم جهان همچو درد
18. صاف شدی سوی علا میروی
19. یا به صفاتی که خموشان کنند
20. خامش و مخفی و خفا میروی
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده