مولوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 359

1. در این جو دل چو دولاب خرابست

2. که هر سویی که گردد پیشش آبست

3. وگر تو پشت سوی آب داری

4. به پیش روت آب اندر شتابست

5. چگونه جان برد سایه ز خورشید

6. که جان او به دست آفتابست

7. اگر سایه کند گردن درازی

8. رخ خورشید آن دم در نقابست

9. زهی خورشید کاین خورشید پیشش

10. چو سیماب از خطر در اضطرابست

11. چو سیماب‌ست مه بر کف مفلوج

12. بجز یک شب دگر در انسکابست

13. به هر سی شب دو شب جمع‌ست و لاغر

14. دگر فرقت کشد فرقت عذابست

15. اگر چه زار گردد تازه روی‌ست

16. ضحوکی عاشقان را خوی و دابست

17. زید خندان بمیرد نیز خندان

18. که سوی بخت خندانش ایابست

19. خمش کن زانک آفات بصیرت

20. همیشه از سؤالست و جوابست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* همای بر همه مرغان از آن شرف دارد
* که استخوان خورد و جانور نیازارد
شعر کامل
سعدی
* بده ساقی می باقی که در جنت نخواهی یافت
* کنار آب رکن آباد و گلگشت مصلا را
شعر کامل
حافظ
* من که دارم در گدایی گنج سلطانی به دست
* کی طمع در گردش گردون دون پرور کنم
شعر کامل
حافظ