1. هله ای آنک بخوردی سحری باده که نوشت

2. هله پیش آ که بگویم سخن راز به گوشت

3. می روح آمد نادر رو از آن هم بچش آخر

4. که به یک جرعه بپرد همه طراری و هوشت

5. چو از این هوش برستی به مساقات و به مستی

6. دهدت صد هش دیگر کرم باده فروشت

7. چو در اسرار درآیی کندت روح سقایی

8. به فلک غلغله افتد ز هیاهوی و خروشت

9. بستان باده دیگر جز از آن احمر و اصفر

10. کندت خواجه معنی برهاند ز نقوشت

11. دهد آن کان ملاحت قدحی وقت صباحت

12. به از آن صد قدح می که بخوردی شب دوشت

13. تو اگرهای نگویی و اگر هوی نگویی

14. همه اموات و جمادات بجوشند ز جوشت

15. چو در آن حلقه بگنجی زبر معدن و گنجی

16. هوس کسب بیفتد ز دل مکسبه کوشت

17. تو که از شر اعادی به دو صد چاه فتادی

18. برهانید به آخر کرم مظلمه پوشت

19. همه آهنگ لقا کن خمش و صید رها کن

20. به خموشیت میسر شود این صید وحوشت

21. تو دهان را چو ببندی خمشی را بپسندی

22. کشش و جذب ندیمان نگذارند خموشت