مولوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 477

1. ز آفتاب سعادت مرا شراباتست

2. که ذره‌های تنم حلقه خراباتست

3. صلای چهره خورشید ما که فردوسست

4. صلای سایه زلفین او که جناتست

5. به آسمان و زمین لطف ایتیا فرمود

6. که آسمان و زمین مست آن مراعاتست

7. ز هست و نیست برون‌ست تختگاه ملک

8. هزار ساله از آن سوی نفی و اثباتست

9. هزار در ز صفا اندرون دل بازست

10. شتاب کن که ز تأخیرها بس آفاتست

11. حیات‌های حیات آفرین بود آن جا

12. از آنک شاه حقایق نه شاه شهماتست

13. ز نردبان درون هر نفس به معراجند

14. پیاله‌های پر از خون نگر که آیاتست

15. در آن هوا که خداوند شمس تبریزیست

16. نه لاف چرخه چرخ‌ست و نی سماواتست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* ندارم گر چه در خرمن پر کاهی، به این شادم
* که رزق خوشه چین باشد زبان گندمین از من
شعر کامل
صائب تبریزی
* سپاس از جهاندار هر دو جهان
* شناسندهٔ آشکار و نهان
شعر کامل
فردوسی
* ننگرد دیگر به سرو اندر چمن
* هر که دید آن سرو سیم اندام را
شعر کامل
حافظ