مولوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 477

1. ز آفتاب سعادت مرا شراباتست

2. که ذره‌های تنم حلقه خراباتست

3. صلای چهره خورشید ما که فردوسست

4. صلای سایه زلفین او که جناتست

5. به آسمان و زمین لطف ایتیا فرمود

6. که آسمان و زمین مست آن مراعاتست

7. ز هست و نیست برون‌ست تختگاه ملک

8. هزار ساله از آن سوی نفی و اثباتست

9. هزار در ز صفا اندرون دل بازست

10. شتاب کن که ز تأخیرها بس آفاتست

11. حیات‌های حیات آفرین بود آن جا

12. از آنک شاه حقایق نه شاه شهماتست

13. ز نردبان درون هر نفس به معراجند

14. پیاله‌های پر از خون نگر که آیاتست

15. در آن هوا که خداوند شمس تبریزیست

16. نه لاف چرخه چرخ‌ست و نی سماواتست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* من نه به اختیار خود می روم از قفای تو
* آن دو کمند عنبرین می کشدم کشان کشان
شعر کامل
کمال خجندی
* جوانمرد اگر راست خواهی ولی است
* کرم پیشهٔ شاه مردان علی است
شعر کامل
سعدی
* بار خاطر نیستم روشندلان را چون غبار
* بر بساط سبزه و گل سایهٔ پروانه‌ام
شعر کامل
رهی معیری