مولوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 490

1. مرا چو زندگی از یاد روی چون مه توست

2. همیشه سجده گهم آستان خرگه توست

3. به هر شبی کشدم تا به روز زنده کند

4. نوای آن سگ کو پاسبان درگه توست

5. ز پیش آب و گل من بدید روح تو را

6. خرد بگفت که سجده کنش که او شه توست

7. سجود کرد و در آن سجده ماند تا به ابد

8. نهاده روی بر آن خاک خوش که او ره توست

9. چه باشدت اگر این شوره خاک را که منم

10. به نعل بازنوازی که آن گذرگه توست

11. ایا دو دیده تبریز شمس دین به حق

12. تو کهربای دلی دل به عاشقی که توست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* صبا به تهنیت پیر می فروش آمد
* که موسم طرب و عیش و ناز و نوش آمد
شعر کامل
حافظ
* در این باغ از خدا خواهد دگر پیرانه سر حافظ
* نشیند بر لب جویی و سروی در کنار آرد
شعر کامل
حافظ
* دل تو چون گل رعنا دو رنگ افتاده است
* وگرنه حسن خزان و بهار یکدست است
شعر کامل
صائب تبریزی