مولوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 842

1. آن ماه کو ز خوبی بر جمله می‌دواند

2. ای عاشقان شما را پیغام می‌رساند

3. سوی شما نبشت او بر روی بنده سطری

4. خط خوان کیست این جا کاین سطر را بخواند

5. نقشش ز زعفران است وین سطر سر جانست

6. هر حرف آتشی نو در دل همی‌نشاند

7. کنجی و عشق و دلقی ما از کجا و خلقی

8. لیک او گرفته حلقی ما را همی‌کشاند

9. بی دست و پا چو گویی سوی وییم غلطان

10. چوگان زلف ما را این سو همی‌دواند

11. چون این طرف دویدم چوگانش حمله آرد

12. سوی خودم کشاند این سر بگو کی داند

13. هر سو که هست مستم چوگان او پرستم

14. در عین نیست هستم تا حکم خود براند

15. گر زانک تو ملولی با خفتگان بنه سر

16. زیرا فسردگان را هم خواب وارهاند

17. آن جا که شمس دینم پیدا شود به تبریز

18. والله که در دو عالم نی درد و درد ماند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* هر دم چو تاک بار درختی نمی شویم
* چون سرو بسته ایم به دل بار خویش را
شعر کامل
صائب تبریزی
* خود را چو برگ کاه سبک کن ز هر چه هست
* آنگه کمند جاذبه کهربا ببین
شعر کامل
صائب تبریزی
* برگ نسرین ترا بی خار می‌یابم هنوز
* باغ رخسارت پر از گلنار می‌یابم هنوز
شعر کامل
خواجوی کرمانی