مولوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 919

1. ببرد خواب مرا عشق و عشق خواب برد

2. که عشق جان و خرد را به نیم جو نخرد

3. که عشق شیر سیاه‌ست تشنه و خون خوار

4. به غیر خون دل عاشقان همی‌نچرد

5. به مهر بر تو بچفسد به سوی دام آرد

6. چو درفتادی از آن پس ز دور می‌نگرد

7. امیر دست درازست و شحنه بی‌باک

8. شکنجه می‌کند و بی‌گناه می‌فشرد

9. هر آنک در کفش آید چو ابر می‌گرید

10. هر آنک دور شد از وی چو برف می‌فسرد

11. هزار جام به هر لحظه خرد درشکند

12. هزار جامه به یک دم بدوزد و بدرد

13. هزار چشم بگریاند و فروخندد

14. هزار کس بکشد زار زار و یک شمرد

15. به کوه قاف اگر چه که خوش پرد سیمرغ

16. چو دام عشق ببیند فتد دگر نپرد

17. ز بند او نرهد کس به شید یا به جنون

18. ز دام او نرهد هیچ عاقلی به خرد

19. مخبط‌ست سخن‌های من از او گر نی

20. نمودمی به تو آن راه‌ها که می‌سپرد

21. نمودمی به تو کو شیر را چه سان گیرد

22. نمودمی که چگونه شکار را شکرد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* عجب مدار که سعدی به یاد دوست بنالد
* که عشق موجب شوقست و خمر علت مستی
شعر کامل
سعدی
* بود از موی سفید امید بیداری مرا
* بالش پرگشت آن هم بهر خواب غفلتم
شعر کامل
صائب تبریزی
* مردم آزار محال است خجالت نکشد
* که نمک آب شود چون به جراحت گذرد
شعر کامل
صائب تبریزی