مولوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 997

1. پیرهن یوسف و بو می‌رسد

2. در پی این هر دو خود او می‌رسد

3. بوی می لعل بشارت دهد

4. کز پی من جام و کدو می‌رسد

5. نفس اناالحق تو منصور گشت

6. نور حقش توی به تو می‌رسد

7. نیست زیان هیچ ز سنگ آب را

8. سنگ بلاها به سبو می‌رسد

9. آب حیاتست ورای ضمیر

10. جوی بکن کآب به جو می‌رسد

11. آب بزن بر حسد آتشین

12. باد در این خاک از او می‌رسد

13. عشق و خرد خانه درون جنگیند

14. عربده هر لحظه به کو می‌رسد

15. هر چه دهد عاشق از رخت و بخت

16. عاقبت آن جمله بدو می‌رسد

17. گر چه بسی برد ز شوهر عروس

18. او و جهازش نه به شو می‌رسد

19. مایده‌ای خواستی از آسمان

20. خیز ز خود دست بشو می‌رسد

21. مژده ده ای عشق که از شمس دین

22. از تبریز آیت نو می‌رسد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* شیراز و آب رکنی و این باد خوش نسیم
* عیبش مکن که خال رخ هفت کشور است
شعر کامل
حافظ
* حذر کنید ز باران دیده سعدی
* که قطره سیل شود چون به یک دگر پیوست
شعر کامل
سعدی
* نقد حیرتخانهٔ هستی صدایی بیش نیست
* ای عدم نامی به دست آورده‌ای موجود باش
شعر کامل
بیدل دهلوی