مولوی_دیوانرباعی ها (فهرست)

رباعی شمارهٔ 142

1. آنکس که بروی خواب او رشک پریست

2. آمد سحری و بر دل من نگریست

3. او گریه و من گریه که تا آمد صبح

4. پرسید کز این هر دو عجب عاشق کیست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* همای بر همه مرغان از آن شرف دارد
* که استخوان خورد و جانور نیازارد
شعر کامل
سعدی
* تا می توان ز آبله دست رزق خورد
* بهر چه خوشه چین ثریا شود کسی؟
شعر کامل
صائب تبریزی
* ز اول هستی آوردم قفای نیستی خوردم
* کنون امید بخشایش همی‌دارم که مسکینم
شعر کامل
سعدی