مولوی_دیوانرباعی ها (فهرست)

رباعی شمارهٔ 1887

1. رو ای غم و اندیشه خطا می‌گوئی

2. از کان وفا چرا جفا می‌گوئی

3. هر کودک را گر از جفا ترسانند

4. من پیر شدم در این مرا می‌گوئی


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* فریاد مردمان همه از دست دشمنست
* فریاد سعدی از دل نامهربان دوست
شعر کامل
سعدی
* هوای گلشن فردوس بی غبار بود
* چگونه سیب زنخدان او غبار گرفت؟
شعر کامل
صائب تبریزی
* گر عود نه صندل سپید است
* با سرخ گل تو سرخ بید است
شعر کامل
نظامی