مولوی_دیوانرباعی ها (فهرست)

رباعی شمارهٔ 1917

1. گر داد کنی درخور خود داد کنی

2. بیچاره کسی را که تواش یاد کنی

3. گفتی تو که بسیار بیادت کردم

4. من میدانم که چون مرا یاد کنی


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* بخت سبزی ز خدا همچو حنا می خواهم
* که بمالم رخ پر خون به کف پای کسی
شعر کامل
صائب تبریزی
* شقایق سوختی دایم سپندش
* که از چشم خسان ناید گزندش
شعر کامل
وحشی بافقی
* ای بی‌رخ تو چو لاله‌زارم دیده
* گرینده چو ابر نوبهارم دیده
شعر کامل
سعدی