مولوی_دیوانرباعی ها (فهرست)

رباعی شمارهٔ 379

1. گر حلقهٔ آن زلف چو شستت نگرفت

2. تا باده از آن دو چشم مستت نگرفت

3. می طعنه زنند دشمنانم شب و روز

4. کز پای درآمدی و دستت نگرفت


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* غرض ز مسجد و میخانه‌ام وصال شماست
* جز این خیال ندارم خدا گواه من است
شعر کامل
حافظ
* تا درون آمد غمش، از سینه بیرون شد نفس
* نازم این مهمان که بیرون کرد صاحبخانه را
شعر کامل
فروغی بسطامی
* این تطاول که کشید از غم هجران بلبل
* تا سراپرده گل نعره زنان خواهد شد
شعر کامل
حافظ