مولوی_دیوانرباعی ها (فهرست)

رباعی شمارهٔ 379

1. گر حلقهٔ آن زلف چو شستت نگرفت

2. تا باده از آن دو چشم مستت نگرفت

3. می طعنه زنند دشمنانم شب و روز

4. کز پای درآمدی و دستت نگرفت


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* مرا به آتش سوزنده رحم می آید
* که زندگانی خود صرف ژاژخایی کرد
شعر کامل
صائب تبریزی
* ترک ما کردی برو همصحبت اغیار باش
* یار ما چون نیستی با هر که خواهی یار باش
شعر کامل
وحشی بافقی
* مگر آدمی نبودی که اسیر دیو ماندی
* که فرشته ره ندارد به مقام آدمیت
شعر کامل
سعدی