مولوی_دیوانرباعی ها (فهرست)

رباعی شمارهٔ 397

1. گویند بیا به باغ کانجا لاغ است

2. نی زحمت نزهت و نه بانگ زاغ است

3. اندر دل من رنگرز صباغست

4. کاندر پر هر زاغ از او صد باغ است


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* قصّۀ سوز دل پروانه را از شمع پرس
* شرح آن آتش نداند جز زبانی سوخته
شعر کامل
جامی
* مگر که لاله بدانست بی‌وفایی دهر
* که تا بزاد و بشد جام می ز کف ننهاد
شعر کامل
حافظ
* مرا عهدیست با شادی که شادی آن من باشد
* مرا قولیست با جانان که جانان جان من باشد
شعر کامل
مولوی