مولوی_دیوانرباعی ها (فهرست)

رباعی شمارهٔ 417

1. من بندهٔ آن کسم که بیماش خوش است

2. جفت غم آن کسم که تنهاش خوش است

3. گویند وفای او چه لذت دارد

4. ز آنم خبری نیست جفاهاش خوش است


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* اندرین شهر دلم بستهٔ گندم گونیست
* ورنه صد شهر چنین را به جوی نفروشم
شعر کامل
اوحدی
* پندم مده ای دوست که دیوانه سرمست
* هرگز به سخن عاقل و هشیار نباشد
شعر کامل
سعدی
* زمین آمد از سم اسپان به جوش
* به ابر اندر آمد فغان و خروش
شعر کامل
فردوسی