لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مولوی_مثنوی معنویدفتر دوم (فهرست)

شماره 90 - ترسیدن کودک از آن شخص صاحب جثه و گفتن آن شخص کی ای کودک مترس کی من نامردم

1. کنک زفتی کودکی را یافت فرد

2. زرد شد کودک ز بیم قصد مرد

3. گفت ایمن باش ای زیبای من

4. که تو خواهی بود بر بالای من

5. من اگر هولم مخنث دان مرا

6. همچو اشتر بر نشین می‌ران مرا

7. صورت مردان و معنی این چنین

8. از برون آدم درون دیو لعین

9. آن دهل را مانی ای زفت چو عاد

10. که برو آن شاخ را می‌کوفت باد

11. روبهی اشکار خود را باد داد

12. بهر طبلی همچو خیک پر ز باد

13. چون ندید اندر دهل او فربهی

14. گفت خوکی به ازین خیک تهی

15. روبهان ترسند ز آواز دهل

16. عاقلش چندان زند که لا تقل


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* به کسی نظر ندارد بجز آینه بت من
* که ز عکس چهره خود شده است بت پرست او
شعر کامل
مولوی
* سزای خدمت شایسته است لطف چه منت
* ز خدمتم خجل و حقگزار خدمت خویشم
شعر کامل
وحشی بافقی
* زان لقمه که صوفی را در معرفت اندازد
* یک ذره و صد مستی یک دانه و صد سیمرغ
شعر کامل
حافظ