مولوی_مثنوی معنویدفتر سوم (فهرست)

شماره 133 - منع کردن انبیا را از نصیحت کردن و حجت آوردن جبریانه

1. قوم گفتند ای نصوحان بس بود

2. اینچ گفتید ار درین ده کس بود

3. قفل بر دلهای ما بنهاد حق

4. کس نداند برد بر خالق سبق

5. نقش ما این کرد آن تصویرگر

6. این نخواهد شد بگفت و گو دگر

7. سنگ را صد سال گویی لعل شو

8. کهنه را صد سال گویی باش نو

9. خاک را گویی صفات آب گیر

10. آب را گویی عسل شو یا که شیر

11. خالق افلاک او و افلاکیان

12. خالق آب و تراب و خاکیان

13. آسمان را داد دوران و صفا

14. آب و گل را تیره رویی و نما

15. کی تواند آسمان دردی گزید

16. کی تواند آب و گل صفوت خرید

17. قسمتی کردست هر یک را رهی

18. کی کهی گردد بجهدی چون کهی


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* ازان چادر قیر بیرون کشید
* بدندان لب ماه در خون کشید
شعر کامل
فردوسی
* تا کی در انتظار قیامت توان نشست
* برخیز تا هزار قیامت به پا کنی
شعر کامل
فروغی بسطامی
* هزار جان مقدس فدای روی تو باد
* که در جهان چو تو خوبی کسی ندید و نزاد
شعر کامل
مولوی