مولوی_مثنوی معنویدفتر سوم (فهرست)

شماره 133 - منع کردن انبیا را از نصیحت کردن و حجت آوردن جبریانه

1. قوم گفتند ای نصوحان بس بود

2. اینچ گفتید ار درین ده کس بود

3. قفل بر دلهای ما بنهاد حق

4. کس نداند برد بر خالق سبق

5. نقش ما این کرد آن تصویرگر

6. این نخواهد شد بگفت و گو دگر

7. سنگ را صد سال گویی لعل شو

8. کهنه را صد سال گویی باش نو

9. خاک را گویی صفات آب گیر

10. آب را گویی عسل شو یا که شیر

11. خالق افلاک او و افلاکیان

12. خالق آب و تراب و خاکیان

13. آسمان را داد دوران و صفا

14. آب و گل را تیره رویی و نما

15. کی تواند آسمان دردی گزید

16. کی تواند آب و گل صفوت خرید

17. قسمتی کردست هر یک را رهی

18. کی کهی گردد بجهدی چون کهی


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* یار باید که هر چه یار کند
* بر مراد خود اختیار کند
شعر کامل
سعدی
* پر از غلغل و رعد شد کوهسار
* پر از نرگس و لاله شد جویبار
شعر کامل
فردوسی
* دلبرا بنده نوازیت که آموخت بگو
* که من این ظن به رقیبان تو هرگز نبرم
شعر کامل
حافظ