لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مولوی_مثنوی معنویدفتر سوم (فهرست)

شماره 135 - مکرر کردن کافران حجتهای جبریانه را

1. قوم گفتند ای گروه این رنج ما

2. نیست زان رنجی که بپذیرد دوا

3. سالها گفتید زین افسون و پند

4. سخت‌تر می‌گشت زان هر لحظه بند

5. گر دوا را این مرض قابل بدی

6. آخر از وی ذره‌ای زایل شدی

7. سده چون شد آب ناید در جگر

8. گر خورد دریا رود جایی دگر

9. لاجرم آماس گیرد دست و پا

10. تشنگی را نشکند آن استقا


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* محمل بدار ای ساروان تندی مکن با کاروان
* کز عشق آن سرو روان گویی روانم می‌رود
شعر کامل
سعدی
* از سر مستی دگر با شاهد عهد شباب
* رجعتی می‌خواستم لیکن طلاق افتاده بود
شعر کامل
حافظ
* فاخته با کو و کو آمد کان یار کو
* کردش اشارت به گل بلبل شیرین نوا
شعر کامل
مولوی