مولوی_مثنوی معنویدفتر چهارم (فهرست)

شماره 107 - نومید شدن موسی علیه‌السلام از ایمام فرعون به تاثیر کردن سخن هامان در دل فرعون

1. گفت موسی لطف بنمودیم وجود

2. خود خداوندیت را روزی نبود

3. آن خداوندی که نبود راستین

4. مر ورا نه دست دان نه آستین

5. آن خداوندی که دزدیده بود

6. بی دل و بی جان و بی دیده بود

7. آن خداوندی که دادندت عوام

8. باز بستانند از تو هم‌چو وام

9. ده خداوندی عاریت به حق

10. تا خداوندیت بخشد متفق


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* برف پیری می‌نشیند بر سرم
* همچنان طبعم جوانی می‌کند
شعر کامل
سعدی
* محمل لیلی ازین بادیه چون برق گذشت
* همچنان گردن آهو به تماشاست بلند
شعر کامل
صائب تبریزی
* من دلی ‌دارم ز عشقش گرم و پیش او شوم
* تا مگر بنشاند این گرمی به کافور و گلاب
شعر کامل
امیر معزی