1. بود یک میراثی مال و عقار

2. جمله را خورد و بماند او عور و زار

3. مال میراثی ندارد خود وفا

4. چون بناکام از گذشته شد جدا

5. او نداند قدر هم کاسان بیافت

6. کو بکد و رنج و کسبش کم شتاف

7. قدر جان زان می‌ندانی ای فلان

8. که بدادت حق به بخشش رایگان

9. نقد رفت و کاله رفته و خانه‌ها

10. ماند چون چغدان در آن ویرانه‌ها

11. گفت یا رب برگ دادی رفت برگ

12. یا بده برگی و یا بفرست مرگ

13. چون تهی شد یاد حق آغاز کرد

14. یا رب و یا رب اجرنی ساز کرد

15. چون پیمبر گفته مؤمن مزهرست

16. در زمان خالیی ناله گرست

17. چون شود پر مطربش بنهد ز دست

18. پر مشو که آسیب دست او خوشست

19. تی شو و خوش باش بین اصبعین

20. کز می لا این سرمستست این

21. رفت طغیان آب از چشمش گشاد

22. آب چشمش زرع دین را آب داد