شمارهٔ 335
1. مرا ز دوست به زنجیر باز نتوان داشت
2. به دفع وعده و تاخیر باز نتوان داشت
3. رها کنید مرا عاقلان چه میخواهید
4. قضای رفته به تدبیر باز نتوان داشت
5. مریض را که اجل می برد مترسانید
6. ز موج بحر که تقدیر باز نتوان داشت
7. مرا اگر همه عالم به قصد برخیزند
8. به تیغ از آن قد چون تیر باز نتوان داشت
9. به روز اگر ز در دوست باز دارندم
10. به شب ز آه جهان گیر باز نتوان داشت
11. خوشا ز کار نزاری که از چنین سوداش
12. به عرضه کردن توفیر باز نتوان داشت
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده