شمارهٔ 384
1. ترا که صحبت اهل دلی نکرده فتوح
2. بقای خضر چه دانی چه بود و کشتی نوح
3. شود چو چشمه خورشید نور بخش دلت
4. گرت ز جام صفا می دهند وقت صبوح
5. چو راح در سرت افتد به راه عقل مرو
6. که راح آفت عقل آمده ست و راحت روح
7. خوش است مستی و رندی بیا و می در ده
8. که ما ز زهد و ورع توبه کرده ایم نصوح
9. رعایت دل عشّاق کن که وقت نیاز
10. جهان خراب کند گوشه دل مجروح
11. مرا به شرح مگو کین بهشت و آن دوزخ
12. که مرد اهل ز دیوانه نشنوند مشروح
13. لطیفه های نزاری نگر زخمریّات
14. چه می کنی زمقامات مادح و ممدوح
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده