غزل شمارۀ 333
1. هرجا که بود روز خوش و روزگار خوش
2. آمد به این دیار که باد این دیار خوش
3. هر جنس خوش که ابر و زمین صرفه کرده بود
4. شد صرف این بهار که باد این بهار خوش
5. دارم درین دیار مغان شیوه دلبری
6. بی خود خوش و میانه خوش و هوشیار خوش
7. چون پیک نوبهار درآید به بوستان
8. از در درآید و کشمش در کنار خوش
9. دستار افکند خم کاکل پراکند
10. کاین است وضع صحبت و زینسان نگار خوش
11. شاد و شکفته مطرب و ساغر طلب کند
12. یک سو نهد حجاب و درآید به کار خوش
13. هرگه کند شتاب به رفتن که دیر شد
14. تسکین دهم دلش که سکون و قرار خوش
15. تا دم زند که روز چه رفت وز هفته چند
16. نگذارمش شمار، که نبود شمار خوش
17. او در وداع و من به جزع کز می و بهار
18. رطلی سه چار مانده و روزی سه چار خوش
19. ساغر کنم لبالب و گویم سبک بنوش
20. در موسم بهار نباشد خمار خوش
21. چندان که گویمش گذران است عمر باش
22. گوید صبا روانه به و گل سوار خوش
23. کاری به لابه پیش نظیری نمی رود
24. باشد به او گذاشتن اختیار خوش
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده