غزل شمارۀ 366
1. از جمال تو کمال بشری بود غرض
2. با شکست ملک و رشک پری بود غرض
3. زین لب لعل و زین گونۀ میگون کردن
4. چشم خونین و سرشک جگری بود غرض
5. از دو گیسوی دراز تو و از خال سیاه
6. ناله های شب و آه سحری بود غرض
7. قتل اسلام که شد بهر کله گوشۀ تو
8. طرحی از طرف کلاه تتری بود غرض
9. آن همه صنع که در آینه اسکندر کرد
10. عکس روی تو ز آیینه گری بود غرض
11. جلوۀ پرتو رخسار تو در پردۀ تست
12. پس چه مقصود ازین پرده دری بود غرض
13. چون ندیدیم بدین دیدۀ تر دانستیم
14. کز بصر دیدن کوته بصری بود غرض
15. این به هوش آمدن و رفتن ما می گوید
16. که خبر یافتن از بی خبری بود غرض
17. از ره آمده ناکام نظیری برگرد
18. که ز آوردن ما جلوه گری بود غرض
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده