غزل شمارهٔ 51
1. شرم دار ایدل از این دهر رهائی تا چند
2. بیخودی تا به کی و بیهده رائی تا چند
3. نیست کار تو به سامان و کیائی به نوا
4. غره گشتن به چنین کار و کیائی تا چند
5. با چنین مال و بقائی و متاعی که تراست
6. لاف قارونی و دعوی خدائی تا چند
7. تن مقیم حرم و دل به خرابات مغان
8. کرده زنهار نهان زیر عبائی تا چند
9. دنیی و آخرتت هر دو هوس میدارد
10. یک جهت باش چو مردان دو هوائی تا چند
11. ضامن نفس گر اینست بدین راضی شو
12. غم درویشی و بیبرگ و نوائی تا چند
13. از در رحمت حق جوی گشایش چو عبید
14. بر در بستهٔ مخلوق گدائی تا چند
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده