اوحدی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 143

1. در فراق تو مرا هیچ نه خوردست و نه خفت

2. تا تو بازآیی از آنجا که نمی‌یارم گفت

3. هیچ محتاج گرو نیست، که دل خواهد برد

4. خم ابروی تو، گر طاق برآید، یا جفت

5. گر تو خواهی که بدانی: به چه روزیم از تو

6. روزگاری به شب مات نمی‌باید خفت

7. ز تمنای تو برخار جفا می‌خفتیم

8. تا چه گل بود که از هجر تو ما را بشکفت؟

9. در چنین روز بلا صبر بخواهیم نمود

10. با چنین اشک روان راز چه دانیم نهفت؟

11. هر که بر خاک رهت آب رخی دارد چشم

12. زان درش خاک به رخسار همی باید رفت

13. اوحدی تا که به کامی برسد، می‌دانی

14. کش به وصف لب لعلت چه گهر باید سفت؟


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* خلق خوش در نوبهار عافیت دارد مرا
* خاکساری در حصار عافیت دارد مرا
شعر کامل
صائب تبریزی
* ازنشاط اهل دل ظاهرپرستان غافلند
* پسته دایم در میان پوست خندان می شود
شعر کامل
صائب تبریزی
* اگر از سرو قدان مهر طمع می‌داری
* از بن زهر گیا مهر گیاه می‌طلبی
شعر کامل
خواجوی کرمانی