غزل شمارهٔ 532
1. روزی بر آن شمع چو پروانه بسوزم
2. در خویش زنم آتش و مردانه بسوزم
3. چون با من بیگانه غمش را سر خویشست
4. با خویش در آمیزم و بیگانه بسوزم
5. دیوانه شوم، سر به خرابات برآرم
6. بر خویش دل عاقل و دیوانه بسوزم
7. گر آتش اندوه برین آب بماند
8. هم رخت براندازم و هم خانه بسوزم
9. در وصل دلم را نه به پیمانه دهد می
10. در میفگنم آتش و پیمانه بسوزم
11. یاران همه در گلشن وصلند به شادی
12. من چند درین گلخن ویرانه بسوزم؟
13. گر بر گذرم دام نهد، اوحدی، این بار
14. هم دام بدرانم و همه دانه بسوزم
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده