اوحدی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 657

1. من از مادری زادم که پارم پدر بود او

2. شدم خاک آن پایی کزین پیش سر بود او

3. ز عالم همی جستم نشان دل آرایش

4. چو عالم شدم بر وی ز عالم به در بود او

5. از آن راه بین گشتم که هر جا رخ آوردم

6. دلم را دلیل ره، مرا راهبر بود او

7. ز خاطرت نرفت آن نقش و از دل نشد خالی

8. کجا رفتی از خاطر؟ که نقش حجر بود او

9. قمروار حالم ار کمابیش بود چندی

10. شد امسال شمس آن مه، که عمری قمر بود او

11. ز بس قطره باران که فیضش فراهم زد

12. چو دریا شد آن آبی، که وقتی شمر بود او

13. من آن نقد عرضی، کش درین فرش بنهفتم

14. نه از خاک شد تیره، نه ازنم، که زر بود او

15. نه عقلم بسی گفتی، مکن یاد او دیگر؟

16. که اندر طریق ما عجب بی‌خبر بود او!

17. مجوی اوحدی را تو ز من کندر آن ساعت

18. که من بار می‌بستم، به جانبی دگر بود او


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* به نصیحتگر دل شیفته می‌باید گفت
* برو ای خواجه که این درد به درمان نرود
شعر کامل
سعدی
* گرش ببینی و دست از ترنج بشناسی
* روا بود که ملامت کنی زلیخا را
شعر کامل
سعدی
* نرگست در طاق ابرو از چه خفتد بی خبر
* زانکه جای خواب مستان گوشهٔ محراب نیست
شعر کامل
خواجوی کرمانی