غزل شمارهٔ 196
1. گره در کام دل از بخت زبون نگشاید
2. گره از رشتهٔ ما سحر و فسون نگشاید
3. سینه بر تیغ مزن، یک نگه از دوست طلب
4. که ز هر موی تو صد چشمهٔ خون نگشاید
5. آن که می کفت منم کار فروبسته گشای
6. اینک آورده ام عقده، کنون نگشاید
7. چشم بر ناوک آنیم که آهوی حرم
8. به کمان آید و بر صید زبون نگشاید
9. جای آن است که گر صبر کنم با این درد
10. که به طعنم لب ارباب سکون نگشاید
11. نوحه در سینه نمی گنجد و لب ها بسته
12. لب این طایفه از زمزمه چون نگشاید
13. آشکارا اگرم تیغ زند غیرت عشق
14. از برون پرده نبندد، ز درون نگشاید
15. بنمایم به تو دل های ملامت در بند
16. هرگز این سلسهٔ غالیه گون نگشاید
17. عرفی آمد دگر ای همنفسان، کز غم و درد
18. بر دل ما در آشوب و جنون نگشاید
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده